"Jak dobrze się trzyma w naszym stuleciu: nienawiść"


Wisława Szymborska

Nienawiść 

Spójrzcie, jak wciąż sprawna,
Jak dobrze się trzyma
w naszym stuleciu nienawiść.
Jak lekko bierze wysokie przeszkody.
Jakie to łatwe dla niej - skoczyć, dopaść.

Nie jest jak inne uczucia.
Starsza i młodsza od nich równocześnie.
Sama rodzi przyczyny, które ją budzą do życia.
Jeśli zasypia, to nigdy snem wiecznym.

Religia nie religia -
byle przyklęknąć na starcie.
Ojczyzna nie ojczyzna -
byle się zerwać do biegu.
Niezła i sprawiedliwość na początek.
Potem już pędzi sama.
Nienawiść. Nienawiść.
Twarz jej wykrzywia grymas
ekstazy miłosnej.

Ach, te inne uczucia -
cherlawe i ślamazarne.
Od kiedy to braterstwo
może liczyć na tłumy?
Współczucie czy kiedykolwiek
pierwsze dobiło do mety?
Porywa tylko ona, która swoje wie.

Zdolna, pojętna, bardzo pracowita.
Czy trzeba mówić ile ułożyła pieśni.
Ile stronic historii ponumerowała.
Ila dywanów z ludzi porozpościerała
na ilu placach, stadionach.

Nie okłamujmy się:
potrafi tworzyć piętno.
Wspaniałe są jej łuny czarną nocą.
Świetne kłęby wybuchów o różanym świcie.
Trudno odmówić patosu ruinom
i rubasznego humoru
krzepko sterczącej nad nimi kolumnie.

Jest mistrzynią kontrastu
między łoskotem a ciszą,
między czerwoną krwią a białym śniegiem.
A nade wszystko nigdy jej nie nudzi
motyw schludnego oprawcy
nad splugawioną ofiarą.

Do nowych zadań w każdej chwili gotowa.
Jeżeli musi poczekać, poczeka.
Mówią, że ślepa. Ślepa?
Ma bystre oczy snajpera
i śmiało patrzy w przyszłość
- ona jedna.


"Jest mistrzynią kontrastu"

  Może nigdy nie zaczytywałam się szczególnie w poezji pani Szymborskiej, ale od pewnego czasu wiersz "Nienawiść" chodzi mi po głowie, a patrząc na to, co się ostatnio dzieje, to jest to zrozumiałe, dlaczego słowa o nienawiści nie mogą wyjść z moich myśli. 
Zdjęcia zrobiłam podczas niedzielnego, popołudniowego spaceru u babci. Spokojnego, uspokajającego i zapierającego dech w piersiach - spaceru. Gdy widzisz jak piękna i inspirująca jest zima, drzewa, śnieg. Jak niebo fantazjuje kolorami, jakby próbowało Cię rozweselić. A piesek babci merda ogonem, kiedy Cię zauważa i głaszczesz jego niezwykle gęstą, białą sierść. Wydaje Ci się on pasować do błyszczącego śniegu, który Cię otacza. Stoisz między jednym lasem a drugim. Do tego słońce wychodzi zza gałęzi i ciepłem dotyka Twoich policzków, co jest tak pięknie kojące.
Tylko w tym wszystkim ludzie są jacyś dziwni. 

Miłość:
Rakkaus
(ài)

Komentarze

  1. W całym tym pięknie przyrody tylko ludzie potrafią wszystko zepsuć. Szkoda, że zdarzają się tak przykre incydenty, które potrafią zburzyć obraz człowieczeństwa.

    OdpowiedzUsuń
  2. wyjątkowo ten wiersz jest aktualny. I to jest przerażające...

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie wiem nawet, jaki komentarz dodać, bo chyba tylko milczenie będzie w stanie oddać to, co się ostatnio dzieje i moją reakcję na ten wiersz. Zawsze wierzyłam, że ludzie w głębi serca są dobrzy, ale co roku coraz mniej w to wierzę :(

    OdpowiedzUsuń
  4. Niestety często zło wygrywa z dobrem. Szczególnie ostatnio...

    OdpowiedzUsuń
  5. Wiersz doskonale się wpisuje w ostatnie wydarzenia. Masakra!

    OdpowiedzUsuń
  6. Nie wiem co można w takiej sytuacji napisać i czy cokolwiek będzie właściwe. Smutno. Po prostu smutno.

    OdpowiedzUsuń
  7. Wyjątkowo aktualny post odnośnie tego co się ostanio u nas zdieje
    "Jest mistrzynią kontrastu
    między łoskotem a ciszą,
    między czerwoną krwią a białym śniegiem.
    A nade wszystko nigdy jej nie nudzi
    motyw schludnego oprawcy
    nad splugawioną ofiarą."

    JEST, ale oby w tym naszym świecie oraz ludzkich sercach było jej jak najmniej ....

    OdpowiedzUsuń
  8. Boże, jakie piękne zdjęcia! Od razu zrobiło mi się zimno, jak na nie spojrzałam :D

    A ludzie - faktycznie są dziwni. Prawdę mówiąc, ja nie przepadam za ludźmi. Wolę po stokroć bardziej zwierzęta - one nie krzywdzą nikogo dla zasady albo dla przekonań. Powinniśmy się uczyć miłości i szacunku od zwierząt.

    OdpowiedzUsuń
  9. Drugie zdjęcie od dołu – fascynujące.
    Tekst nie wymaga komentarza. Dodam tylko, że czasami mam wrażenie, że jestem z innego świata, a ostatnio to jakby pewność...

    OdpowiedzUsuń
  10. Dobry wiersz, idealnie opisuje ostatnie wydarzenia. Jakie to przykre, że ludzie są pełni takiej nienawiści do siebie nawzajem. Zamiast się szanować, dzielić ze sobą miłością, wolą doprowadzać do tragedii i czyjegoś płaczu. Piękne zdjęcia. Uwielbiam zimowe spacery, również mam kilka pamiątek po nich w postaci fotografii. Śnieg otulający domy, drzewa, lasy, ziemię jest niezwykle inspirujący.

    OdpowiedzUsuń
  11. Nie chcę nawet komentować ostatnich wydarzeń, nie mam chyba siły na to, ile nienawiści jest wokół.
    Zdjęcia wspaniałe, ukazują piękno i spokój

    OdpowiedzUsuń
  12. Tak, wiersz (niestety) idealnie pasuje do obecnej sytuacji. Nienawiść w ludziach była zawsze i będzie, szkoda jedynie, że dopiero teraz uświadomiono sobie do czego może doprowadzić mowa nienawiści i bagatelizowanie pewnych sytuacji. Mam nadzieję,że jako społeczeństwo wyciągniemy z tego wnioski. ;)

    OdpowiedzUsuń
  13. Wspaniałe zimowe zdjęcia, ja nie mogę się doczekać aż u mnie choć trochę pojawi się śniegu i zrobi się biało.
    A wiersz sama prawda, smutne co teraz dzieje się na świecie.

    OdpowiedzUsuń
  14. mając w pamięci ostatnie wydarzenia z gdańska wiersz idealnie się wpisuje w klimat...

    OdpowiedzUsuń
  15. cudowne zdjecia ;) mistrzu! a co do nienawisci... ah. chyba do tego trzeba sie po prostu przyzwyczaic... chociaz uwazam, ze w moim otoczeniu ludzie sie jednak poprawili... moze dlatego, ze karma wrocila do nie jednej z nich... pozdrawiam ;)

    OdpowiedzUsuń
  16. Zdjęcia są naprawdę przepiękne, niezwykle klimatyczne! Wiersz Szymborskiej idealnie dobrany do ostatnich tragicznych wydarzeń. Myślę, że nie mam nic do dodania. Twój wpis mówi sam za siebie. Pozdrawiam serdecznie <3

    OdpowiedzUsuń
  17. Wiersz jest zapewne ponadczasowy (niestety!) i stanowi wyraźny kontrast dla zamieszczonych niżej zdjęć, z których płynie trudny do opisania spokój. Pozdrawiam :).

    OdpowiedzUsuń
  18. Cha tylko człowiek jest zdolny do takich uczuć, takich czynów. Tylko człowiek tak postępuje i wszystko niszczy.

    OdpowiedzUsuń
  19. Idealny tekst na to co się dzieje. Aż brak słów...
    Przepiękne zdjęcia :) Niby takie proste, ale mają w sobie to coś wyjątkowego :)

    OdpowiedzUsuń
  20. Wiersz świetnie napisany! Daje do myślenia ^^
    Pozdrawiam ♥ wy-stardoll.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  21. Piękne zdjęcia :) Jako prawdziwa miłośniczka zimy — jestem nimi zachwycona.
    Wiersz jest ponadczasowy i porusza naprawdę ważną kwestię. To, co się teraz dzieje, jest przerażające. W ludziach jest tyle nienawiści. Aż brakuje mi słów. A ten wiersz wyraża wszystko.

    OdpowiedzUsuń
  22. PIĘKNE ZDJĘCIA, CO DO NASZEJ NATURY CZŁOWIEKA... WYDAJE MI SIĘ ŻE CORAZ MNIEJ W NAS CZŁOWIECZEŃSTWA..

    OdpowiedzUsuń
  23. Bardzo lubię wiersze Pani Wisławy :) Są takie prawdziwe, piękne i mądre. Niestety ten doskonale odzwierciedla to co dzieje się w Polsce, jaka nienawiść panuje wśród Polaków, jak trudno ją wykorzenić. Jak zapuszcza coraz dłuższe korzenie w sercach naszych Rodaków i jak potrafi ona czasem doprowadzić do tragedii. Jak w przypadku Pana Prezydenta w Gdańsku....
    :(

    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  24. Wiersz piękny i chyba zawsze będzie aktualny.
    Serdeczne pozdrowienia z nad sztalug malarskich.
    zapraszam do mojej strony
    http://krystynaczarnecka.pl/
    Krystyna

    OdpowiedzUsuń
  25. W Szymborską warto się wczytać, ja też doceniłam jej wiersze dość późno. Co do nienawiści niewiele możemy poradzić, może tylko stale pracować nad sobą, bo tak często nie dostrzegamy jej właśnie w sobie.

    OdpowiedzUsuń
  26. Tak, nienawiść w obecnych czasach ma się dobrze!Piękne zdjęcia! Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

"Niech pan oczyści swój umysł. Niech pan będzie bezkształtny jak woda. Gdy wleje pan wodę do filiżanki, staje się filiżanką; gdy wleje ją pan do butelki, staje się butelką; gdy wleje ją pan do imbryka, staje się imbrykiem. Otóż woda może płynąć albo może niszczyć. Bądź jak woda, przyjacielu."