Problematyka Pinokia

Hej, terve, 你好

Dziś coś wyjątkowego. Coś specjalnego, coś mądrego, coś innego i inne cosie z pozytywną cechą. 

Zacznę od tego, że jestem naprawdę wielkim szczęściarzem. Otacza mnie wiele niezwykle inteligentnych ludzi, którzy noszą w głowie najbarwniejsze informacje z przeróżnych dziedzin i to jest piękne. Słuchać innych, uświadamiać sobie coraz więcej rzeczy za pomocą "bazy danych" drugiego człowieka. I tego życzę wszystkim; osób, którzy będą Was rozwijać i inspirować, a przy okazji wspierać. A i samemu nie zapominać o dawaniu tego.

Wstęp

Ale dobra, do czego właściwie dążę? Ano, jest w moim otoczeniu człowiek idealnie pasujący do wcześniejszego opisu. Jednostka, która od x lat szalenie imponuje mi swoją wiedzą, swoim postrzeganiem świata, bo chociaż są kwestie, w których nie zgadzamy się ze sobą, co jest jak najbardziej normalne, to rozmawiając z nią, czuję się otoczona pięknymi słowami. Niejednokrotnie doprowadziła mnie do tego, że po naszej rozmowie wracałam do domu strasznie główkując nad czymś, bo np. podała mi inne spojrzenie na taką i taką sprawę.
Bardzo, bardzo to sobie cenię i z całego serduszka dziękuję Ci za to!!
Dlatego z największą przyjemnością zapraszam do przeczytania paru odpowiedzi tej osoby. Głównie o typach osobowości, którymi - przyznaję - zainteresowała mnie już jakiś czas temu. Co prawda, nigdy nie zagłębiałam się w tę tematykę na tyle, aby pochwalić się mniejszą, większą wiedzą, ale bardzo chętnie oddam pałeczkę mojemu Mistrzowi Słów.

1) O czym tak właściwie mówią typy osobowości? Podstawy podstaw:)

 Jak wiadomo, osobowość to wszystkie zachowania danej osoby, które wykazuje ona przez kontakt z otoczeniem, wlicza się w to także emocje i myśli. Typ osobowości określa sposób wymiany informacji danego człowieka z otaczającym go środowiskiem. 

 2) Dlaczego w takim razie ja i osoba mieszkająca np. w Somalii możemy mieć ten sam typ osobowości? Jak Ty to widzisz? 

(Istnieją różne podziały co do tego: MBTI, Enneagram, Socjonika, różnego rodzaju funkcje poznawcze, niektórzy nawet posługują się Astrologią.) Przede wszystkim typ osobowości mówi o tym, w jaki sposób dana osoba czerpie energię, o tym jakie ma preferencje, jak się komunikuje, co może być przyczyną stresu dla takiej osoby, na czym się ona skupia. Jest to raczej coś, na co nie zwracamy uwagi w czasie rozmowy z kimś, prawda? Typy osobowości nie określają cudzych umiejętności, nie mówią o poziomie inteligencji, nie opisują jakim człowiekiem się jest, podają czasem z jakimi typami możesz się dogadać, ale jest to stereotypowe podejście, o którym jeszcze wspomnę. Możesz mieć ten sam typ osobowości co kilkanaście tysięcy innych ludzi na świecie, a i tak możecie się ze sobą nie zgadzać, bo wychowujecie się w innej kulturze, religii, spędzacie czas z innymi ludźmi. To naprawdę niesamowite, że mając ten sam typ możecie być całkowicie innymi osobami, bo ludzie nie są stereotypami wpisującymi się w schemat, każdy stanowi niepowtarzalną mieszankę wielu elementów. 

 3) W czym może nam pomóc świadomość tego, jakim typem jesteśmy? 

 W nieco lepszym zrozumieniu siebie, naszego otoczenia, także w organizacji zwykłego dnia. Ważne jest jednak to, że trzeba poświęcić trochę czasu, by naprawdę rozpoznać, jakim typem się jest, a nie zmieniać się, by dopasować się do któregoś z nich, biorąc pod uwagę, że niektóre testy bywają bardzo stereotypowe i nasze wyniki mogą być błędne. Lepiej nie polegać całkowicie na jednym teście i jednym wyniku, bo nasze odpowiedzi w testach internetowych często zależą od naszego dnia, jednego możemy być zmotywowani i pełni energii, a drugiego nie chce nam się wyjść spod koca, dlatego radzę zebrać większą ilość informacji w celu odpowiedniego rozpoznania i podchodzić to tego nieco sceptycznie.

 4) Na jakim poziomie musisz znać człowieka, aby stwierdzić, jaki typ posiada? Po czym to w szczególności widać? 

Czasem wydaje się to być oczywiste, ale żaden typ nie jest oczywisty, może nasunąć się nam dość stereotypowe myślenie. Trzeba obserwować bardzo wiele elementów; postawę, sposób mówienia, właściwie da się wysnuć wnioski nawet na podstawie tego, w jaki sposób ktoś się uśmiecha albo porusza gałkami ocznymi. Ogólnie, przy dobrym rozpoznaniu po jednorazowej rozmowie udaje się rozpoznać dwie funkcje (W Myers-Briggs Type Indicator), a bez głębszego zastanowienia jedną na pewno udaje się odgadnąć prawidłowo (chyba, że ktoś podaje losowe funkcje, bo używa tylko liter do określenia typu, czyli: E/I N/S T/F J/P) 

 5) Odnosząc się jeszcze do czwartego pytania; jak myślisz, jaka cecha pozwala Ci na rozpoznanie typu? 

Sceptycyzm, może zdolność odpowiedniej obserwacji i analizy. Prawdopodobnie także zwracanie uwagi na szczegóły. 

 6) Który z typów najczęściej Cię otacza, który najczęściej spotykasz? Da się to określić? I jak myślisz, z czego to wynika? 

 Około 75% ludzi na całym świecie stanowią sensorzy (Pod naszymi uwielbianymi literkami jest to litera S), więc trudno jest ich nie spotkać. Widzę ich na co dzień, nie da się ich uniknąć, absolutnie nie skarżę się tutaj na nich, uwielbiam wszystkie typy. Jednak sensorzy są dla mnie bardzo ”prostolinijni”, przyziemni i skupieni na rzeczywistości (Przepraszam za te określenia), nie zawsze widzą oni sens zastanawiania się nad czymś, co jest nierealne i czasem rozmowy z nimi bywają nieco nudne. W moim najbliższym otoczeniu znajdują się głównie osoby z funkcją „NF”. ENFP, INFP, ENFJ oraz INFJ z nimi dogaduję się najlepiej i właściwie tylko z nimi mam jakąkolwiek bliższą relację, póki co tylko z nimi się trzymałam. Ale myślę, że można zaprzyjaźnić się z każdym typem i raczej nie ma ku temu żadnych przeciwwskazań. Na ten moment nie jestem w stanie udzielić satysfakcjonującej odpowiedzi, dlaczego niektórych typów jest więcej. Mam pewną myśl, ale obawiam się, że mogłaby ona niektórych urazić, dlatego powstrzymam się przed jakimikolwiek refleksjami na ten temat, nie posiadam wystarczająco dobrych argumentów, którymi mogłabym się podzielić. 

 7) Erazm z Rotterdamu uważał, że człowiek rodzi się dobry i ja, będąc w podstawówce, zachwyciłam się tymi słowami i mogłabym przybić piątkę z Holendrem. Teraz mam mieszane uczucia i bardziej zgadzam się z drugą częścią tego zdania, że zło pochodzi od niewiedzy. Co Ty myślisz o słowach tego niderlandzkiego filozofa? Jak to z tą dobrocią jest? I czy typ osobowości może mieć na to jakikolwiek wpływ? 

Sądzę, że ludzie są dobrzy z natury albo przynajmniej byli. Jednak jest to dość względne pojęcie, bo człowiek nigdy nie jest naprawdę dobry. Ocena tego, czy ktoś jest dobry czy nie, zależy od nas. Myślimy: „Ta osoba jest miła”, ale uważamy tak, bo jest miła dla nas, jaka jest dla innych? Ludzie nie mogą być zawsze dobrzy. Przede wszystkim żadnego człowieka nie należy definiować, bo odbiera mu to możliwość zmiany. Właściwie typy osobowości nie mają na to wpływu, istnieje stereotypowe myślenie, że niektóre typy powinny być milsze od innych, ale szczerze mówiąc, małe jest odzwierciedlenie tego w rzeczywistości. Gdyby się zastanowić, to z każdego typu można znaleźć antagonistę i protagonistę z książki, filmu czy jakiegokolwiek innego źródła. Oczywiście istnieje stereotypowy szereg moralny który uporządkowuje typy, jednak to raczej sprawa autonomicznej jednostki, a nie całej grupy. Jedno jest pewne, nie ma złego typu, są „toksyczni ludzie”, których osobowość jest nierozwinięta lub niezrównoważona. 

 8) Wygląd. Wyglądem wiele osób pokazuje swoją osobowość. To prawda? I czy to ma związek z typem osobowości w takim razie? Jak myślisz? Zauważasz coś takiego w ludziach? 

 Nie sądzę żeby było to prawdą. To także dość stereotypowe podejście, by powiedzieć komuś: „Nie wyglądasz na taki typ”. Czasem niektóre typy przedstawia się w okularach, a przecież Twoja wada wzroku nie zależy od osobowości, prawda? Niekiedy przypisuje się konkretny typ tylko do jednej płci, a to też nie jest poprawne. Wygląd zależy od indywidualnych preferencji, profesji, nawet od pogody, od poczucia estetyki. Osoba o Twoim typie może ubierać się całkiem na czarno, gdy Ty nosisz tęczę w sercu i na koszuli. 

 9) Niedawno przeczytałam w Charakterach artykuł o osobowości narcystycznej i narcystycznych zaburzeniach osobowości i pan, z którym przeprowadzano wywiad na ten temat, uznał, że teraz stopień tej osobowości i zaburzenia wzrósł. Co o tym sądzisz? Skąd się to może brać i dlaczego ludzie dawniej byli mniej "żonkilami"? 

 Myślę, że ludzie mają ze sobą coraz gorsze relacje. Próbują zbudować sobie świat, w którym nikt ich nie odrzuci, gdzie tylko oni mogą odrzucić innych, chcą dać sobie władzę nad czymś, czego nie mogą kontrolować. Na zasadzie ”ja uwielbiam siebie i Ty też mnie uwielbiaj. Uwielbiajmy mnie razem”, nikt nie chce żyć w takiej relacji i dlatego zjawisko się pogłębia, a jego zasięg poszerza. To chyba wynik braku reakcji i powszechnej ignorancji społeczeństwa. Niszczymy siebie, a społeczeństwo nie reaguje, bo my jesteśmy społeczeństwem. Ludzie robią się coraz bardziej skupieni na sobie, nie okazują sobie zrozumienia, a gdy to robią zapętlają się tylko w kręgu narzekania chcąc udowodnić, że mam tak samo źle, a nawet gorzej. 

 10) Czy tak dogłębna znajomość osobowości pomaga w rozmowach z ludźmi?

 Osobiście dla mnie, niezaprzeczalnie. To bardzo przydatne i przede wszystkim fascynujące jak wiele punktów widzenia można mieć. Czasem trudno nam zrozumieć, że ludzie którzy mają inne zdanie od nas nie zawsze się mylą, są po prostu inni i patrzą z innej perspektywy. Chociaż jak wiadomo: „Każdy ma zdanie, ale nie każdy ma odpowiednie informacje” 

 11) Na zakończenie; Gdybyś miała wyjść przed tłum, niczym prezydent, jest coś, co szczególnie chciałabyś przekazać innym?

 Może nie jako prezydent, ale jako swego rodzaju mentor, miałabym bardzo wiele do powiedzenia, ale taka krótka myśl na dziś. Myślę, że ważne jest to, aby nie definiować wagi cudzych problemów i zastanowić się nad udzielaniem komuś rady w stylu: „Ja na Twoim miejscu…”. Gdy stawiasz się na czyimś miejscu, nadal jesteś sobą, ale w tej sytuacji, ciągle myślisz jak Ty, ta osoba myśli inaczej i czuje inaczej. Musimy pamiętać, że jesteśmy różni od siebie i traktowanie ludzi sprawiedliwie oznacza traktowanie ich inaczej.
 Equity > Equality

Dziękuję

...wszystkim za przeczytanie. Myślę, że największy i najpiękniejszy bukiet wypełniony bzami, najjaskrawszymi gałązkami pigwy i innymi pięknościami należy się w szczególności Tobie za udzielenie odpowiedzi. I to wyjątkowych odpowiedzi. Za podkreślenie stereotypów, które, niestety, nierzadko przesiąkają nasze spostrzeganie ludzi, sytuacji, spraw.
I na koniec podzielę się swoim typem osobowości: INFP.
Wszystkiego dobrego na ten tydzień! ☺
Człowiek:
(rén) 人
 Henkilö